0 سخنى از آن حضرت ( ع ) در نکوهش مردم عراق
اما بعد ، اى مردم عراق ، شما همانند زنى آبستن هستید که چون مدت حملش به سر آید ، بچه خود مرده بیفکند و سرپرستش بمیرد و بیوگیش مدت گیرد و ، آنکه به او از همه دورتر است ، میراثش بخورد . به خدا سوگند ، که من به اختیار خود به نزد شما نیامدم ، بلکه دست حوادث بود که مرا بدین سوى سوق داد . به من خبر رسیده که گفتهاید : على دروغ مىبندد . خدایتان بکشد به چه کسى دروغ مىبندم ؟ آیا به خدا دروغ مىبندم ، در حالى که ، من نخستین کسى هستم که به او ایمان آوردهام ؟ یا بر پیامبر او دروغ مىبندم ، در حالى که ، من نخستین کسى هستم که او را تصدیق کردهام ؟ به خدا سوگند ، که نه چنین است بلکه آنچه مىگفتم معنى آن درنمىیافتید زیرا شایسته دریافت آن نبودید . اى شگفتا ، شگفتا ، دانش و حکمت را برایگان پیمانه مىکنم ، اگر آن را ظرفى باشد . « شما پس از اندک زمانى از خبر آن آگاه خواهید شد . »
نظرات شما عزیزان: